ορεγιώ

ὀρεγιῶ, -άω (Α)

κατέχομαι από σαρκική επιθυμία, οργώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρεγ- τού ὀρέγω + κατάλ. -ιῶ / -ιάω (πρβλ. οκλαδ-ιώ)].